آب ژاول ( هیپو کلراید سدیم )

ماده اولیه این محصول را اولین بار فردی بنام برتوله در ژاول پاریس تولید کرد

که از همین رو به آن آب ژاول می گویند . البته خاطر نشان می کنیم آب ژاول ماده ای ناپایدار می باشد

که بر اثر گذر زمان قدرت خود را از دست می دهد؛ بطوری که بعد از گذشت ۲ ماه از تولید آن

عملا خاصیت سفید کنندگی خود را بطور محسوس از دست می دهد.

در فرمولاسیون سفید کننده موادی را بکار می گیریم که این زمان را به مقدار

قابل قبولی به تعویق می اندازد و می توان سفید کننده ای را تولید کرد

که دارای تاریخ انقضاء ۶ ماه بوده بطوری که در این ۶ ماه محصول قدرت بالایی داشته باشد.

سفید کننده ها به دو دسته تقسیم بندی می شوند :

سفید کننده کلری
سفید کننده غیر کلری 

مکانیسم عمل در یک ماده سفید کننده ، از بین بردن و بی رنگ کردن

رنگ دانه ها می باشد . در سفید کننده های حاوی کلر ماده ای

فعال به نام هیپو کلریت سدیم وجود دارد . پربورات سدیم نوعی از

سفیدکننده های غیر کلری است و به دلیل خاصیت سفید کنندگی ملایم ،

بیشتر در صنایع خشک شویی و در فرمولاسیون پودر های

لباسشویی به کار می رود.

آب ژاول معمول ترین و پر کاربرد ترین ماده سفید کننده خانگی است.

مشخصات ظاهری این مایع، به صورت زرد رنگ و دارای بوی تند

می باشد و خاصیت ضد عفونی کنندگی آن به دلیل کلر آزاد است .

آب ژاول ماده ای ناپایدار است و قدرت لکه بری آنها در طول زمان

نگهداری کاهش می یابد به همین دلیل بهتر است در محیط خنک و به دور از

نور خورشید و حرارت نگهداری شود . حداکثر تاریخ انقضای

سفید کننده ها یک سال می باشد .

از سفید کننده به دلیل قدرت بالای لکه بری در لباس های رنگی

نمی توان استفاده کرد زیرا باعث از بین رفتن رنگ البسه می شود .

از طرفی برخورد مستقیم ماده سفیدكننده بر روی لباس باعث

آسیب رساندن به بافت لباس می‌شود . بنابراین سفیدكننده باید

قبل از مصرف با آب رقیق شود .

آنزیم در سفید کننده ها

هنگامی که از مواد سفید کننده بر پایه معدنی و غیر آلی استفاده

می شود ، آنزیم ها باعث عملکرد بهتر مواد سفید کننده در

دماهای پایین تر می شوند . در واقع گروه فعال کننده با پر اکسیژن

واکنش می دهد و تولید پراکسید می کند ، در نتیجه بسته به عامل فعال کننده ،

پر اسید می تواند ساختار هیدرو فوب و یا هیدرو فیل داشته باشد .

امروزه سیستم کاتالیزوری در فرمولاسیون سفید کننده ها می تواند ،

شامل یک نوع کاتالیست فلزی باشد و ترجیحا از نمک های ترکیبات

فلزی مانند منگنز ، آهن ، کبالت ، روتنیوم ، مولیبدن ، تیتانیوم ، وانادیوم و… استفاده می شود.